Podstawowe standardy dla metodologii „linii odniesienia”

• ISO 50001:2011- który jest zgodny z europejska norma EN 16001:2009 a także i z polską normą PN-EN 16001:2009 (system zarządzania energią) , która została zastąpiona PN-EN ISO 50001:2012
• IPMVP -Międzynarodowy Protokół Pomiarów Eksploatacyjnych i Weryfikacji (International Performance Measurement & Verification Protocol)

Zarządzanie zużyciem energii staje się coraz powszechniejsze, ze względu na rosnące ceny mediów. Dlatego też firmy coraz częściej decydują się na wdrażanie systemów zarządzania energii.

Linia odniesienia (baseline) – jest statystycznym modelem matematycznym, mającym na celu przewidzieć potencjalne zużycie energii na podstawie ilości wyprodukowanego produktu końcowego oraz zależności związanych z innymi zmiennymi

Linia odniesienia, linia bazowa

W celu obliczenia linii odniesienia, ewentualnego celu stosujemy narzędzia Regresji Liniowej Wielorakiej lub Regresji Liniowej Prostej. Polega ona na estymowaniu wartości zmiennej Y, przy znanych wartościach innej zmiennej lub zmiennych X. Zmienną Y nazywamy zmienną zależna, natomiast zmienną lub zmienne X nazywamy zmienną niezależną, Regresja liniowa jest nazywana tak, ponieważ zakładany model zależności pomiędzy zmienną zależną a zmiennymi niezależnymi jest funkcją liniową.

Regresja liniowa

Monitoring

Do poprawnego zarządzania energią potrzebny jest nam odpowiedni system pomiaru. W przypadku gdy dysponujemy tylko licznikami głównymi (bilingowymi) nie jesteśmy w stanie określić dokładnie , a tym bardziej zdefiniować miejsca gdzie energia jest tracona. W tym przypadku możemy tylko monitorować naszą konsumpcję i starać się o informacje co mogło być przyczyną. Potrzebujemy bardziej rozwiniętej struktury pomiaru. Przede wszystkim musimy ustalić największych konsumentów oraz sposób w jaki energia podążą do i od konsumenta.